Co to jest retrogaming?
Mówiąc w największym skrócie – retrogaming (czy jak niektórzy piszą – retro gaming) – to hobby polegające na graniu w stare, klasyczne gry. Zazwyczaj mowa tu o grach video – zarówno tych wydawanych na komputery, konsole, jak i automaty. Mianem tym określa się jednak także zabawę z grami nieelektronicznymi, takimi jak klasyczne gry fabularne RPG, figurkowe gry bitewne, czy planszówki. Ze względu na charakter naszej strony – rzecz jasna – skupiamy się na pierwszym znaczeniu tego słowa.
Niestety nie istnieje żadna definicja jednoznacznie określająca , kiedy gra staje się „retro”. Klasycznie są tym przymiotnikiem określane produkcje, które powstały w pierwszych dekadach istnienia video-rozrywki, tj. latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. Większość graczy zgodzi się również, że można do nich zaliczyć bardziej współczesne twory z lat dziewięćdziesiątych (szczególnie wczesnych).
Jaka jest jednak górna granica wieku gry, która pozwala na nazwanie jej już retrogrą? Dla każdego jest ona inna i bardzo płynna, zazwyczaj zależy od wieku osoby, która zajmuje się tym hobby. Generalnie można powiedzieć, że zazwyczaj przebiega ona w dzisiejszych czasach na poziomie końca dzieciństwa. Dlatego też, dla jednych ta sama gra może być uznawana całkiem nową, dla drugich za klasyczną pozycję, a dla trzecich za retro-wykopalisko.
Jedno jest pewnie – zazwyczaj nie interesują nas gry wychodzące na obecne lub bezpośrednio poprzednie generacje komputerów i konsol – a w większości przypadków – chodzi o gry powstałe choćby w poprzedniej dekadzie (a najlepiej wcześniej).
Sprzęt
Jedną stroną retrogamingu są gry, drugą sprzęt, na który zostały one stworzone. Dlatego też hobby to w większości przypadków powiązane jest z jego zbieraniem. Tak jak w przypadku gier, głównym kryterium dla sprzętu jest wiek. Retrokomputerami i konsolami są zatem wszelkie wytwory powstałe na początku historii domowych gier wideo, w latach 70-tych, 80-tych oraz 90-tych – tj. wszelkie konstrukcje 8-bitowe czy 16-bitowe nawet 32-bitowe.
Jest jednak drugie, konkurencyjne podejście, wedle którego komputerami i konsolami retro nazywa się, te które wspominamy z lat naszej młodości. Jest to spojrzenie równie dobre, jak poprzednie. Według takich założeń sprzętami retro są już maszyny takie jak Sony PlayStation 2 a nawet 3, czy inne konsole i komputery z tej generacji.
Emulatory
Niestety – im sprzęt starszy – tym rzadszy i droższy. Czasami praktycznie niedostępny. Na szczęście na wszelkie współczesne platformy (tj. komputery, konsole, smartfony) znaleźć można emulatory. Dzięki nim można bawić się w retrogaming bez wydania praktycznie, ani jednej złotówki.
Ten rodzaj rozrywki preferują zazwyczaj osoby, dla których w retrogamingu najważniejsza jest sama gra (lub oprogramowanie), która może być oderwana od maszyny, dla której została stworzona.
Gry
Należy pamiętać, że jak sama nazwa tego zainteresowania wskazuje – u jego podstaw leży granie w stare gry. Takie granie nie musi wcale mieć miejśce na sprzętach oryginalnych (czy to w domach, czy w muzeach), czy na emulatorach. W obecnych czasach stare gry są częśto dostępne w wersjach na wspołczesne platofrmy – konsole stacjonarne, przenośne, popularne komputery PC, czy telefony komórkowe.
Wystawy, Imprezy, Muzea
Z retrogamingiem, ze starymi grami, komputerami, konsolami, maszynami arcade, można obcować na licznych wystawach i imprezach organizowanych przez miłośników tego hobby w Polsce już kilkunastu lat. Zazwyczaj są to wydarzenia kilku dniowe, czasami samodzielne, czasami odbywające się jako strefy innych większych imprez. W naszym kraju (i nie tylko) pojawiło się także sporo miejsc, w których można tego typu rozrywki (i edukacji) doświadczyć w dowolnym praktycznie momencie. Tym miejscami są muzea gier, komputerów, salony arcade i inne wystawy stałe – zazwyczaj (jeśli nie zawsze) – tworzone przez najbardziej oddanych hobby pasjonatów.
Demoscena
Z retro gamingiem dość mocno powiązana jest demoscena. Demoscena – za Wikipedią – to międzynarodowa subkultura zajmująca się tworzeniem dzieł audiowizualnych, w szczególności tzw. dem – samodzielnych programów demonstrujących możliwości sprzętu komputerowego. Ideą demosceny jest niekomercyjne tworzenie, prezentowanie i wymiana dzieł będących owocem wspólnej pracy osób tworzących kod komputerowy, muzykę i grafikę. Dema i inne produkcje demoscenowe – grafika tekstowa (ASCII-Art i ANSI_art), grafika bitmapowa, grafika wektorowa, wizualizacje 3D, muzyka, animacja, filmy, gry, ziny itp.) są prezentowane przede wszystkim podczas demoparty. Takie demoparty są jednak także okazją do obejrzenia ciekawych sprzętów, zagrania w ciekawe stare gry, bo rzadko kiedy nie są połączone właśnie z elementami retro wystaw.